De Russen in het dorp van Pieter Breughel

Uit de Limburgse kolenmijnen ontsnapten er een heel aantal Russische krijgsgevangenen toen het einde van de tweede wereldoorlog stilaan naderbij kwam. Die vluchtelingen hielden zich schuil in de Kempische dennenbossen in Noord-Limburg. Ze leefden er verscheidene maanden met de plaatselijke bevolking mee, door wie ze gekleed en onderhouden werden. Dit verhaal vormt een ooggetuigenverslag van een toen twaalfjarige jongen over hoe die geschiedenis met eigen ogen en oren van héél nabij meebeleefd heeft, en zoals hij ze bijzonder scherp in zijn geheugen bewaard heeft. Nauwkeurig beschrijft hij bijvoorbeeld de zelfvervaardigde woon- en schuilplaatsen waarin die mensen mandenlang ondergedoken verbleven en de manier waarop zij hun dagen, weken en maanden vulden in het Kempische beemd-, veld- en dennenbosgebied. Tegelijk vertelt hij hoe dat leven ook weer niet zonder risico's verliep, noch voor de vluchtelingen noch voor de dorpsbewoners.