‘Zwarte Hille, de kleine koopman’ beoogt geen biografie te zijn, noch een kroniek, en al helemaal geen roman. Het is eerder een opsomming van losse herinneringen aan een bijzonder mens. Er zit ook geen logische volgorde of opbouw in de verhalen. Misschien sluit het daarom naadloos aan bij de wijze waarop hij zijn leven heeft geleid. Mij is vooral bijgebleven, dat hij zijn leven lang meer mogelijkheden zag dan hij zich op dat ogenblik financieel kon veroorloven. Een handelaar in ongeregelde goederen, zoals de officiële omschrijving luidde. Een man met ongelooflijk veel humor en een stem die klonk als een klok. Met een schat aan verhalen. Een man klein van stuk, maar met een groot hart. Een kleine koopman die iedere dag genoot van het leven, omdat hij ook iedere dag wel iets ‘beleefde’. Een bijzonder mens.