EEN REIS LANGS ROOD EN WIT

Nieuwe gedichten van Hannie Rouweler over diverse reizen, kunstobjecten, natuur, liefde, verleden, en afscheid, kindertijd. Nawoord van Roger Nupie (Antwerpen), fragment: "....“De trein is altijd een beetje reizen” luidt de slagzin van de NMBS die te pas en te onpas gebruikt en vaak - met een ironische knipoog - misbruikt wordt. Lezen is ook altijd een beetje reizen, en niet zomaar een beetje. Je wordt als lezer meegesleurd in een nieuwe wereld. Poëzie doet nog meer: de lezer wordt uit zijn vertrouwd cocon gehaald en maakt via een gedicht een trip die hem, in hart en ziel kan raken. Anders dan bij de spoorwegen, heeft tijd hier geen belang: je valt als lezer buiten de tijd, komt in een ander universum terecht. Waar Hannie Rouweler ons naartoe voert klinkt raadselachtig: Het wordt “Een reis langs rood en wit” - een intrigerende titel die de verbeelding prikkelt. De bundel is opgedeeld in drie cycli: “Rood en wit”, “Gedichten over kunst” en het leeuwenaandeel, “Andere gedichten”."