شیوه‌ی تفکر دیالکتیکی در آکادمی غرب به حاشیه رفته است. محققان و فیلسوفان غربی تمایل دارند تفکر دیالکتیکی را به عنوان موضوعی نامربوط، مبهم و مسئله‌ساز بررسی کنند. ریشه‌های موضع منفی نسبت به دیالکتیک را می‌توان در «فرقه تجربه‌گرایی» (تولمین و لیری ۱۹۸۵) و «سلطه‌ی پایدار اثبات‌گرایی» (برین و دارلاستون-جونز ۲۰۰۸) در روان‌شناسی و همچنین در سایر رشته‌ها یافت. علاوه بر این لازم به ذکر است که تفسیرهای الگو وار و فرم‌گرایانه از دیالکتیک بدون شک به بازتولید دریافت منفی آن در دانشگاه‌های غرب کمک می‌کند.