دریافت پراکنده و تکه‌تکه‌ی نظریه ویگوتسکی، افسانه‌ای هندی درباره فیل و مردان کور را به ذهن متبادر می‌کند. داستانی که مربوط به شش مرد کور است که قسمت‌های مختلفی از پیکر یک فیل را لمس می‌کنند. هر کدام از این مردان نابینا نسخه‌ی خود را از واقعیت و از منظر تجربه محدود خود می‌آفرینند. همه این مردها به قول خودشان درست می‌گویند، همه جنبه‌ای واقعی از فیل را به تصویر می‌کشند. در عین حال، همه اشتباه می‌کنند، زیرا فیل به قسمت‌های خاصی از بدنش که آن‌ها در سیر خود کاوش کرده‌اند تقلیل نمی‌یابد. فیل مجموع التقاطی اجزای آن نیست. بنابراین، این سوال مطرح می‌شود که آیا می‌توان فیل را به شکلی کل‌نگر به تصویر کشید یا خیر؟ این سوال را می‌توان در سطح انضمامی به شکل زیر فرموله کرد: آیا می‌توان یک روایت بین‌رشته‌ای و کل‌نگر از برنامه تحقیقاتی ویگوتسکی در روند تحول آن ایجاد کرد؟