Het zout in de pap

Een komische familiegeschiedenis, eind jaren 80. Langs onverwachte verwikkelingen en absurde situaties leiden de (amoureuze) avonturen naar een verrassende ontknoping. Een fragment: ..Psycholoog noemt men dat. Een beetje zitten poken en stoken in de gevoelens van mensen. De onderste steen bovenhalen en dan verbaasd opkijken als blijkt dat het hele huis instort. Een beetje interessant doen met jargon, een zogenaamde ‘empatische attitude’ aannemen, naar de cliënt toe, dat spreekt, en ondertussen tersluiks de klok in de gaten houden, want de maag begint al te knorren. Het schijnt, dat dit werk nog goed betaald wordt ook.