Bunker

Intimidatie wroet in je gedachten, maakt misbruik van de omstandigheden waarin je verkeert. Zij graaft zich steeds verder in en stuurt je leven daar, waar God het niet wil hebben. Intimidatie zorgt voor extreme gedachtepatronen die je het zicht op de werkelijkheid ontnemen, waardoor je steeds verder van God verwijdert raakt. Dat gebeurt met John Stevenson, die de bijnaam Bunker krijgt. De dood van zijn vader, heeft voor de driejarige John verstrekkende gevolgen. Jarenlang vecht hij, om een waardevol mens te zijn. Hij doet dit echter op de manier zoals intimidatie hem dat ingeeft. Wanhopig zoekt hij genezing voor de littekens uit zijn jeugd, maar zijn identiteit ontleent hij aan zijn bijnaam, Bunker. Hij laat de intimidatie in zijn denken de vrije loop en deze sleurt hem steeds verder mee in de criminele wereld. Nadat uiteindelijk de vulkaan in hem, alle vuil eruit spuwt, blijft er een grauwe wildernis over en het aanbod van genade door een liefdevolle God. Maar deze paradox zorgt voor nog meer woede en haat.