de Nachtgedichten

Gedichten geschreven in de periode 1983 tot 1995, naar aanleiding van traumatische ervaringen. Zoals de naam al aangeeft, ze zijn in de nacht geschreven. Dromen die op papier werden gezet. De gedichten zijn beschreven in het boek ‘de Verwijzing’. Ze zijn het begin van mijn groei naar de verwijzing. Een tijd van traumatische ervaringen die werden opgeruimd. Dit was nodig om klaar te zijn voor ‘de Verwijzing’. Ik werd klaargestoomd voor groter werk. De scherpe randen in mij moesten worden afgeslepen. Een put van ellende ging open alles kwam in een sneltreinvaart op mij af. Een gevecht waarin ik moest bewijzen sterk te zijn. In de Verwijzing noem ik dit: ´kastijden´ Het werd een gevecht van leven of dood in de letterlijke zin van het woord. Ik noemde dit ook wel: het atheneum van het leven. Na het schrijven van deze gedichten en ´de Verwijzing´veranderde mijn leven enorm. Ik ben nu zoveel dichter bij mijzelf. In het licht van vandaag… bouw ik mijn morgen.